Kamieniołom Kowala jest położony około 10 km na południowy-zachód od Kielc. Pojechaliśmy tam w celach naukowych, zebrać materiał badawczy (skamieniałości i profile geologiczne) do prac licencjackich Michała i Waldka.
Jest to czynny kamieniołom zbudowany głównie z górnodewońskich wapieni, margli, wapieni marglistych i łupków. W osadach tych występują licznie masywne i gałązkowe stromatoporoidy i tabulaty, koralowce, goniatyty, ramienionogi, małże, ślimaki, liliowce, gąbki, trylobity, łodzikowate, klimenie i szczątki ryb.
Jedną z ciekawostek geologicznych, która przyciąga tu badaczy z całego świata jest zapis globalnego wymierania na granicy franu i famenu. Zaliczane do tzw. „Wielkiej Piątki”, czyli największych przełomów ewolucyjnych podczas fanerozoiku, zostało uznane za jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń w dziejach biosfery. Ponadto w Kowali występuje doskonały zapis kryzysu na granicy dewon/karbon.
Materiały źródłowe:
Rakociński Michał, 2011: Gdy Ziemia wstrzymała oddech. Rocznik Muzeum Ewolucji Instytutu Paleobiologii PAN, 3: 10–19.